Ernst, vegaformaður

Mær dámar at hava ávirkan

Tá eg kom á Landsverk í 1985, byrjaði eg sum arbeiðsmaður. Árið eftir fóru vit undir Ánavegin, og tá gjørdist eg formaður fyri arbeiðsfólkunum í Norðoyggjum. Eg arbeiddi tá nógv við nýgerð av vegum. Annars inniber mítt arbeiði vanligt veghald og vetrarhald. Eg varði sostatt av haldi av vegbreytini, tvørrennum, veitum, prestum og autoverjum v.m. í Norðoyggjum. Harumframt er vanligt hald og reingerð av tunlum eisini ein uppgáva hjá okkum, umframt at vit gera størri ábøtur og trygdartiltøk, sum til dømis breiðking av vegum.

Sum arbeiðsformaður havi eg eisini ábyrgdina av tvær ferðir um vikuna at koyra alt Norðurøkið ígjøgnum fyri at tryggja, at eingin uttan loyvi gevur ella byggir fram við landsvegi. Ein onnur uppgáva, sum eg haldi er sera áhugaverd, er hvørt ár at leggja ætlanir fyri og gera uppskot um, hvat eigur at gerast og takast hond um viðvíkjandi viðlíkahaldi í mínum øki. Nógv er broytt, síðani eg byrjaði sum formaður. Í áttatiárunum hevði eg millum 10 og 15 mans undir mær, nú eru vit bert fimm eftir her norðuri. Tað, sum ger arbeiðið á Landsverki so stuttligt, eru fjølbroyttu uppgávurnar, og at eg havi ávirkan á, hvørji arbeiði verða gjørd í okkara øki. Harumframt dámar mær væl at vera saman við fólki, og tað gevur hetta starvið góðar møguleikar fyri. Gjøgnum samstarv og samskifti við til dømis løgreglu, kommunur og borgarar læri eg nógv fólk at kenna, og hetta sæst eisini aftur í frítíðini, har eg ofta møti fólki, ið eg havi havi møtt í mínum arbeiði.

Ernst Vágsgarð, vegformaður, Deildin fyri Infrakervi